Nobel z medycyny za 2013 rok, a Colway

Nobel z medycyny za 2013 rok, a Colway w drugim dziesięcioleciu – jaki związek ?

Laureatami Nagrody Nobla za 2013 rok w dziedzinie medycyny zostali Randy W. Schekman, James E. Rothman i Thomas Südhof. Komitet Noblowski docenił ich m.in. za odkrycie zjawiska tzw. przepływu błon w komórkach. Mówiąc inaczej - za wyjaśnienie nauce mechanizmów komunikacji pomiędzy komórkami naszych organizmów ze sobą i z środowiskiem. Badacze ci pokazali nam także fenomen transportu mikropęcherzykowego do nanostruktur komórkowych.

Wszystkie komórki budujące organizm człowieka można potraktować jak stocznie wytwórcze. My w Colway wiemy o tym, choćby na przykładzie fibroblastów – wytwórni kolagenu i elastyny. Fibroblasty, jak wszystkie komórki produkcyjne, składają się z mniejszych elementów - organelli. To właśnie komunikacja i transport składników odżywczych między organellami umożliwia prawidłowe funkcjonowanie nie tylko poszczególnych komórek, ale i całego organizmu. Jak to się właściwie dzieje, że wszystkie, często przeciwstawne procesy, odbywają się we właściwym czasie?

Komórki są minifabrykami wytwarzającymi ale także – uwaga ! - transportującymi różne substancje. Mogą być to hormony, takie jak np. insulina, która zajmuje się transportem glukozy, gdy po posiłku zwiększa się jej poziom we krwi. Albo neuroprzekaźniki - migrujące między komórkami mózgu… Mogą być to także cytokiny i enzymy. Zawsze jednak kluczem do komunikacji komórkowej jest biochemia białek !

Amerykanie Schekman i Rothman, a także trzeci laureat nagrody – Niemiec Thomas Südhof dowiedli poprzez długoletnie eksperymenty, że wszystkie te substancje są transportowane wewnątrz komórek w małych porcjach za pośrednictwem tzw. pęcherzyków. Ich zasługą jest więc – powtórzmy - odkrycie mechanizmów molekularnych sterujących całym systemem transportu cząsteczek wewnątrz komórki i pomiędzy komórkami. Wytłumaczyli, w jaki sposób działa czasowa synchronizacja wysyłania sygnałów przez komórki. Objaśnili nam mechanizmy molekularne, które uruchamiają proces łączenia się pęcherzyka z błoną docelową.

Komórki, otoczone błonami, są – jak wiemy - najmniejszymi jednostkami organizmów żywych. W ich wnętrzu przebiegają jednak już bardzo złożone procesy życiowe. Odbywają się one w małych, ale skomplikowanych strukturach. Największym z nich jest protoplazma, w której znajdują się cytoplazma i jądro komórkowe zawierające główny materiał genetyczny. Wewnątrz cytoplazmy są tzw. organella, takie jak mitochondria zaopatrujące komórkę w energię, a także rybosomy, w których powstają białka, oraz aparat Golgiego (dojrzewanie białek i modyfikacja zużywanych przez komórkę substancji).

Te struktury cytoplazmatyczne otaczają właśnie błony różniące się budową chemiczną i funkcjami. To między nimi przekazywane są różne substancje, które muszą być dostarczane w odpowiednich porcjach i we właściwym czasie (podobnie jak np. w systemie transportu morskiego cargo). Część z nich opuszcza komórkę i przekazywana jest do odpowiedniego miejsca organizmu. Od tego, jak przebiega transport wewnątrzkomórkowy, zależy funkcjonowanie całego organizmu. Przykład: błędy w wydzielaniu insuliny wywołują cukrzycę młodzieńczą (typu I). Z kolei zakłócenia w produkcji neuroprzekaźników powodują zaburzenia psychiczne, np. depresję lub schizofrenię. Lub przykład bardzo częsty: wadliwe cytokiny, substancje przekaźnikowe układu immunologicznego, zaburzają naszą odporność.

Produkowane przez komórki substancje nie są bynajmniej uwalniane do organizmu w wolnej postaci. Np. wydzielana przez komórki trzustki do krwi insulina jest pakowana w specjalne pęcherzyki lipidowe, które dostarczają ją do konkretnego miejsca. Proces ten bierze udział również w usuwaniu szkodliwych substancji z komórek. Zakłócenia w pracy tego mechanizmu mogą prowadzić do poważnych chorób autoimmunologicznych i neurodegeneracyjnych.

Randy W. Schekman już w latach 70-tych wykrył błędy, jakie powstają w systemie transportu wewnątrz komórek drożdży. Jego zespół doszedł do wniosku, że powodują je liczne mutacje genetyczne. Niektóre z nich okazały się niezbędne do formowania się pęcherzyków transportujących białka i lipidy między organellami komórki. R. Schekman rozszyfrował także geny kodujące białka, które są istotne dla procesu regulacji transportu pęcherzyków.

James E. Rothman w latach 80. i 90. zajmował się badaniem systemu transportu wewnątrz komórek ssaków. To on odkrył, w jaki sposób pęcherzyki z cząsteczkami przyłączają się do odpowiednich błon. W swoich badaniach doszedł do wniosku, że kluczową rolę odgrywają znajdujące się na ich powierzchni białka. Precyzyjnie docierają we właściwe miejsce, ponieważ łączą się wyłącznie z pasującymi tylko do nich innymi białkami na powierzchni błon. Tak dochodzi do fuzji obu błon, a łączenie to jest podobne do zasuwania zamka błyskawicznego w ubraniach. Wtedy dopiero uwalniana jest zawartość pęcherzyków. James Rothman opisał również konkretne kompleksy białek, który umożliwiają pęcherzykom połączenie się z błoną komórkową lub organellą w miejscu docelowym.
Białka odkryte przez Rothmana w komórkach zwierząt odpowiadały niektórym mutacjom, na jakie Schekman natrafił w drożdżach. I tak z zupełnie różnych stron ci dwaj naukowcy opisali oni ten sam mechanizm transportu wewnątrzkomórkowego.

Tegoroczni nobliści dowiedli, że ten sam system przekazywania substancji za pośrednictwem pęcherzyków wykorzystywany jest we wszystkich organizmach, zarówno drożdży, jak i zwierząt oraz człowieka. Występuje zarówno w układzie nerwowym, hormonalnym, jak i immunologicznym. Bez niego komórka nie była w stanie funkcjonować i popadłaby w chaos. Życie nie byłoby możliwe.

Uświadomić nam sobie wypada, iż badacze ci odkryli, jak w ogóle pęcherzyki lipidowe powstają, w jaki sposób krążą po organizmie i co umożliwia im precyzyjne uwolnienie ładunku. Odkrycia te dotyczą najbardziej podstawowych mechanizmów fizjologicznych, dlatego ich zastosowanie będzie niezwykle szerokie. Począwszy od uzupełnienia podręczników, z których uczą się studenci biologii i medycyny, poprzez rewolucję w terapii, a skończywszy na wykorzystaniu "lipidowych kurierów" w kosmetologii substancyjnej, co akurat już nas, w Colway żywo interesuje !

Jakie te odkrycia mają znaczenie dla medycyny, jakie dla kosmetologii, jakie dla zwykłych, niezainteresowanych takimi wynalazkami osób? I jakie wreszcie to ma znaczenie dla nas – ludzi w Organizacji Colway ?

Otóż ogromne Drodzy Czytelnicy ! Jak ogromne dla medycyny, nie czujemy się kompetentni podsumowywać. Ukaże się jednak na pewno na ten temat już niebawem wiele publikacji. Nas obchodzi głównie to, że po raz kolejny nauka dowodzi roli białek na ich poziomie molekularnym. Czyli tego, na co Colway postawił już 10 lat temu…

Odkrycia tegorocznych noblistów już rewolucjonizują rynek dotyczący suplementacji oraz dostarczania substancji aktywnych w głąb komórek poprzez błonę fosfolipidową. Już powstają nowe receptury, które w niedługim czasie zmienią rynki kosmetyków i suplementów na całym świecie. Transbłonowe kosmetyki pozwolą bowiem uzyskiwać efekty porównywalne do profesjonalnej medycyny estetycznej ! Nasi nowi przyjaciele biznesowi – polscy naukowcy - powiadają, iż jest tylko kwestią czasu, kiedy inżynieria biochemiczna wytworzy pęcherzyki lipidowe, w których zamykać będzie (jak obecnie np. w liposomach) różne substancje dobrotliwe dla naszej skóry. One powstaną na pewno, tak jak powstają obecnie coraz skuteczniejsze w kosmetologii peptydy.

Już ruszyły praktyczne eksperymenty nad zastosowaniem w kosmetykach i suplementach substratów pozwalających realnie wysyłać impulsy do holoenzymów i inicjować transkryptazę nowych białek oraz np. efektywnie nawilżać skórę od środka, co jak wiadomo najskuteczniej hamuje procesy jej starzenia się.

Posłużmy się takim przykładem: za rok poprzedni - 2012 nagrodę Nobla w medycynie otrzymali John B. Gurdon i Shinya Yamanaka. Za opracowanie metod – przypomnijmy - które pozwalają na cofnięcie dorosłych komórek organizmu do stadium, w którym wszystkie mają cechy zarodkowych komórek macierzystych. Co jak wiadomo, jest wielką nadzieją medycyny w regeneracji uszkodzonego rdzenia kręgowego, odbudowie serca po zawale, czy hamowaniu postępu choroby Alzheimera. Popatrzmy jednak, co wydarzyło się w kosmetologii, która może działać szybciej od medycyny klinicznej. Błyskawicznie pojawiły się awangardowe kosmetyki z roślinnymi komórkami macierzystymi jako komponentami. Gdzie były pierwsze ? W amerykańskich MLM-ach oczywiście. A dlaczego nie w Colway ? Ponieważ kolagen trójhelikalny nie emulguje się dobrze z takimi substratami, a oferty innych produktów z komórkami macierzystymi od naszych dotychczasowych dostawców nie otrzymaliśmy.

Nadrobimy to Przyjaciele ! Dogonimy temat komórek macierzystych, dostaniecie kremy z nimi. Zdążymy z komunikacją komórkową Schekmana, Rothmana i Südhofa , która rzuca zupełnie nowe światło na rolę peptydów w kosmetologii, szczególnie peptydów sygnałowych. Na rolę czynników aktywacji fibroblastów, dysmutazę ponadtlenkową, tymozynę beta 4, kofaktory i apoenzymy tworzące holoenzymy. Na ekstrakcję metodą nadkrytycznego CO2 i jeszcze na kilka innych awangardowych technologii, z którymi będziemy już niebawem za pan brat. Colway swojego drugiego dziesięciolecia, będzie organizacją nowoczesną, idącą nie krok nawet za najnowszymi odkryciami, lecz depczącą im po piętach ! Czasy kontentowania się przez całe lata, niezmiennie tymi samymi produktami - się skończą. Colway będzie najdalej od przyszłego roku najszybciej ze wszystkich network marketingów na świecie reagującym na odkrycia naukowe, jakie znajdują zastosowanie w kosmetologii i suplementacji ! Możecie to już opowiedzieć wszystkim znajomym.

Czekamy na Twój komentarz: